PAGGILIW NA SINULAT NG HANGIN AT ULAN

Bakit pa maghahangad na tumila ang ulan

Kung habang pumapatak ito, kasama ka naman?

Bakit pa hihingiing tumigil ang hangin

Kung sa bawat ihip nito ay ikaw ang kapiling?

Bakit pa tatapusin ang mapanglaw na araw

Kung sa pagpatak ng oras kausap ay ikaw?

Bakit pa puputulin ang matamlay na sandali

Kung ang nakikita'y matamis mong ngiti?

Subalit ang oras ay hindi ko alipin

Gaano man kalambing ay kailangang palayain.

Walang magagawa kundi ang sumambit

Ng isang panalanging tahimik at impit.

Tumila man ang ulan, at mapawi ang hangin

Nawa'y itong gunita'y iukit sa damdamin.

Nang hanggang sa 'ting pagkikitang muli

Ay taglay mo parin ang maamo mong ngiti.

At bago pa itong tula sa pag-ihip ay huminto,

Minamahal kita - nawa'y masambit ng puso.

Asahang ako'y sayo iibig at maghihintay

Hanggang sa huling patak ng taglay kong buhay.

PLUMA DE MAKATA